دلم تنگ میشه خب

خیلی حالم گرفته اس از این که دارم فارغ التحصیل میشم:/ بقیه دوستام خیلی ریلکس ان! ناراحت که نیستن تازه خیلی هم خوشحال ان که تموم شده درس شون.ولی نمیدونم من چرا حالم اینجوریه؟!!!اینقدر بغض دارم که هر لحظه ممکنه بزنم زیر گریهمن غیرعادی ام ؟عایا؟

یادمه روزای آخر مدرسه(پیش دانشگاهی) هم همین حس رو داشتم البته یکم کمتر!! دیگه درحد گریه کردن نبودم ولی ناراحت بودم از تموم شدن دوران مدرسه.تازه الان به این نتیجه رسیدم که دانشگاه چقدر بهتر از مدرسه بود.امیدوارم تو بقیه مراحل زندگی هم همین حس رو داشتم باشم!! تموم شدن این دوران برام شروع یه دوران شیرین تر وبهتر باشه (آیکونه الکی دلداری دادن خودم:/ )

آره؟؟ واقعأ یعنی روزهای بهتر از این دوران هم هست؟؟؟

+دعا کنید! ارشد آی تی شاهرود قبول شم کنکورو خوب دادم ولی خب میگن ارشد آی تی قبولیش خیلی سخته.

راستی کسی نمونه سوال های آزادکامپیوتر(نرم) رو نداره؟؟تو سایت ها دنبال گشتم همه اش پولی بود:)) تازه پاسخ نامه هم نداشت:/

اگه کسی داره! ممنون میشم بهم بده.

بهترین مراسمی که تا حالا رفتم

واااااای!! اینقدر ذوق دارم که نگو!! بهترین مراسم تمام عمرم بود.

خیلی خیلی خوش گذشت!! البته من یکم استرس داشتم !! خیلی حواسم به مراسم نبود!! حتی با وجود استرس کلی بهم خوش گذشت!! اگه استرس نمیداشتم ومجری نمیبودم که دیگه هیچی!

به عنوان اولین تجربه مجری گری!! خوب بودم! عالی نبودم ولی خب در حد خوب بودم!! اولین تجربه ام بود دیگه!!

اوایلش استرس داشتم!! متن هام رو خیلی تند میخوندم:/ ولی بعدش خوب شدم! یعنی مجری دوم که کارش خیلی خیلی عالی بود بهم اعتماد به نفس میداد!! 

موقع شام که اومدم پایین!! چقدر خسته نباشید گفتن بهم و تشکر کردن ازم:))) وای ذوقیدم:))) نمیدونستم درپایان مهمانها به مجری خسته نباشید میگن و تشکر میکنن:))

به عنوان "مومن ترین" و"باکلاس ترین" دانشجو هم انتخاب شدم:دی

حالا خوب شد به عنوان "مومن ترین" انتخاب شدم!! وگرنه با این دیدی که امشب خانواده ام ازم دیدن! فکر میکردن من همیشه همینجوریم:/ حالا نه این که فکر کنید امشب مثلأ سبک بودم ها!! نه!! فقط چون تدارکات وبرنامه ریزی ها دست آقایون بود! من خیلی باهاشون صحبت میکردم!! خانواده منم حساس:))

درکل امشب خیلی خیلی بهم خوش گذشت.فکر کنم بقیه بچه ها هم از مراسم خیلی راضی بودن وبهشون خوش گذشته.

فقط الان یه اتاق نامرتبی دارم که فکر کنم باید تا صبح مرتب کنم:/ بعد از این جمله ی  "حالاچی بپوشم؟؟" اتاقم به این روز افتاد:دی

استرس دارم

پس فردا،ساعت20،مراسممون(جشن فارغ التحصیلی) شروع میشه.یکم استرسم گرفته:)) 

تاحالا کنفرانس زیاد دادم ولی این اولین بار که میخوام مجری مراسم باشم.هنوز متن هامم کامل آماده نکردم!! البته یه جورایی هم بعضی قسمت ها رو نمیشه از قبل آماده کنی!مثل قسمت مسابقه و....

سوال های مصاحبه رو هم الان دارم مینویسم.فقط یه قسمتش خیلی اذیتم کرد!! اونم پخش کلیپ خاطرات!! نمیدونم قبلش چی بگم؟یعنی متن متناسبی نتونستم پیدا کنم:/

حالا همه اینا به کنار!!!خانواده هامونم دعوتن!!! اونا رو چیکار کنم؟؟! با این جو مذهبی که تو خونه ما هست!! وکلأ حرف زدن با نامحرم حالا چه کاری! چه درسی! چه مجازی!کلهم اجمعین حرام اندر حرامِ!!! حالا خداییش منم خیلی ملاحظه میکنما!! یعنی تو دانشگاه تا ضرورت ایجاب نکنه با پسرا حرف نمیزنم.مگه این که واقعأ کاری داشته باشم(اونم کاملا رسمی وجدی ام).حالا تو مراسم منو ببینن درحال صحبت با آقای x وy !!!از همه بدتر پخش کلیپ آخری که  توش عکس های پشت صحنه مراسم هم هست!! (عکس دسته جمعی که جلو سردردانشگاه گرفتیم رو نشون دادم !!کلی شکایت کردن که چرا عکس گرفتی!!!!!!)یعنی رسمأ به فنا رفتم!! حالا فکر میکنن من  همیشه تو دانشگاه همینجوریم:/

حالا باز همه اینا به کنار!!!! مهم ترین مشکل "لباس چی بپوشم؟؟؟؟" :دی

دردموندگارم

دقیقا وقتی داری فراموشش میکنی،باید یکی رو ببینی که شبیه اشِ؟! اونم تا چه اندازه شبیه! بقول دوستم انگار برادر دوقلو ان!! حتی نوع لباس پوشیدن! راه رفتن! حرف زدن! یه شباهت کوچیک هم باعث میشد ساعت ها برم تو فکر!چه برسه به این همه شباهت.

ولی آخه چرا الان باید این آدمو هی ببینم!دقیقأ موقعی که داشتم فراموشش میکردم.اینم شانس من دارم؟؟تازه رندگیم داشت به روال عادی برمیگشت.

لعنت به اون کسی که  گفت :"فرزند کمتر،زندگی بهتر"!!! بیان زندگی بهتر رو ببینن؟؟؟ ببنید وقتی تو زندگی مشکلی برای خودت،خانواده ات، پیش میاد و دست تنهایی چه حسی داره؟؟وقتی چند روز تعطیلی وکسی رو نداری که بری بهشون سر بزنی؟؟وقتی بخاطرنگرانی از تنهایی خانواده،مجبور میشی از کسی که دوستش داری بگذری. 

اوج زندگی بهتر رو درک میکنم!!!!!!!!!!!!!!