حسودی :: چار دیواری

حسودی

سه شنبه, ۲۸ مرداد ۱۳۹۳، ۱۰:۳۹ ب.ظ

اصولأ آدمِ حسودی نیستم!!

فقط تو یه مورد نمیتونم حسودی نکنم:/

اونم اینه که کسی که از لحاظِ درسی ازم پایین تره نمره اش بیشتر ازمن شه!!

(زهرا و فاطمه و مریم) ترم تابستونی برداشتن،خب اینجوری چند واحد از من جلوتر میشن.الان امتحاناشونه!

ته دلم دوست دارم پاس نشن،که از من جلوتر نرن.

صبحی زهرا بهم پیام دادکه فردا امتحان معماری کامپیوتر دارم،چندتا سوال دارم بیام خونه تون؟؟؟

جوابش رو ندادم،فقط از سرحسادت.

بعد یکم با خودم کلنجار رفتم،دیدم اگه جوابش رو ندم حالاحالاها باید عذاب وجدان بکشم!!

اینقدرخودمو سرزنش کردم!!!!!!نمیخوام اینطوری باشم!

زنگش زدم گفتم عصربیا،تاجایی که تونستم کمکش کردم...

ولی هنوزم حسودم:دی

۰ ۹۳/۰۵/۲۸

خانم مهندس

۲۸ مرداد ۹۳ ، ۲۳:۴۵

بهانه گیر

سلام
حس خوبی نیست... بیشتر از همه خود آدمو آزار میده!
حالا که شما جلوی این حس ایستادگی کردی، پس خودتو سرزنش نکن عزیزم...
اینجور موقع بهترین کار اینه بر خلاف موضوع حسادتت عمل کنی، که شما همین کارو کردی!
حتی برا آرامش بیشتر خودت لعنت بفرست به شیطون و براشون دعا کن موفق باشن ان شاء الله

۲۹ مرداد ۹۳ ، ۱۶:۴۰

بنده ی خدا

سلام

خب این حس رو من قبلا داشتم ولی باهاش به یه روشی مقابله کردم.

ترم یک و ترم دو شاگرد دوم بودم و دقیقا آنچه را که شرح دادید رو من در وجودم حس می‌کردم و از دست خودم بی‌زار و متنفر بودم وقتی که هم‌کلاسیام سوال می‌پرسیدن و من حس حسادت درونم غلغله می‌کرد.

یه روز یه بنده‌خدایی بهم گفت:

« می‌دونی، دانستن و بلد بودن یه جور علم هست.

و علم مثل آب!

و تو مثل ظرف!

یه لیوان رو تصور کن ...

توش آب باشه و سرش خالی

اگه اون آب رو بریزه توی ظرف دیگه چی می‌شه؟

بدون تردید ظرفش خالی می‌شه اما این خوبه یا بد؟

کسی که ظرفش خالی باشه می‌ره دنبال آب تازه برای پر کردن ظرفش!

کسی که فکر کنه ظرفش پره

نه تنها از آب تازه بهره ای نمی‌بره

بلکه آب همین جور توی ظرفش می‌مونه

و سر آب مونده چی میاد؟

بعله! لجن می‌زنه!!

مثل مرداب!

مرداب، برای چی مرداب شده؟

چون مثل رودخونه نبوده که آب درش جریان داشته باشه

و آبی که یک جا بمونه سر انجامش همینه

وقتی تو به یه نفر تمام چیزی رو که بلدی یاد میدی

اتفاقی که می‌افته اینه

علاوه بر اینکه احساس خوب اینکه به یه نفر دیگه کمک کردی رو داری

و وجدانت درد نمی گیره

می فهمی که خالی شدی!

پیش می‌ری به سوی چیزای تازه یاد گرفتن!

و می‌دونی که کسی نیستی»

این حرف روی من خییییلی تاثیر گذاشت! تمام چیزایی که گفته بود برای من راست بود. از موقعی که شروع کردم به هرکسی که ازم چیزی می‌پرسید، جوابش می‌دادم کلی تجربه‌های خوب خوب کسب کردم.

علاوه بر اینکه فهمیدم چه قدر نمی‌فهمم (این باعث می‌شد تا ظرف من بزرگ‌تر باشه و آبم کمتر) باعث می‌شد تا خیلی خوب درسام رو بخونم چون همیشه توی ذهنم این بود که قراره به یکی دیگه هم یاد بدم!

از ترم سه شدم شاگرد اول!! خنده داره ولی تا آخرین ترم کارشناسی هر شبی که شب امتحان بود همه‌ی بچه‌های هم رشته‌ی من با هم توی نمازخونه یا اتاق یکی از بچه‌ها جمع می‌شدیم و من وسط می‌نشستم و کل درس یک ترم رو دوره می‌کردم و یک جورایی درس می‌دادم! بعضی وقت‌ها پیش می‌اومد که نمره یکی دوتاشون از من بیشتر می‌شد ولی لذت واقعی این بود که اونا بعد از اینکه نمره‌هاشون رو می‌دیدن می‌اومدن و می‌گفتن دستت درد نکنه! (شاید بعضی‌ها هم نمی‌گن ولی واقعا این چیزا مهم نیست و مهم نفس عمل هست)

بعضی از درس‌های پایه هم این طور بود که هر ترم شب امتحان بچه‌هایی که اون درس رو داشتن می‌اومدن! کلا هرکی فلان امتحان رو داشت می‌گفتن برو اتاق بنده‌ی خدا ازش بپرس.

و این باعث شد که اون درسایی رو که خوندم خوب یاد بگیرم و احساس خوبی داشته باشم و تازه کلی خاطره خوب کسب کنم و آدمای جورواجور رو بشناسم!

ببخشید طولانی نوشتم {آیکون خجالت}

۲۹ مرداد ۹۳ ، ۲۰:۱۴

مهندس بهشت

منم توی درس بسیار حسودم خو دست خود آدم نیس البته این حسودی از حسودیای خوبه که باعث پیشرفت میشه

چار دیواری

چار دیواری

سوتی نامه

روزانه نوشت

حسودی

نظرات (۸)

ارسال نظر